Επειδή η αναισθησία ήταν τοπική πριν καλά καλά αρχίσει ο γιατρός ήδη είχα ανοίξει το ρέικι και κατά την διάρκεια προσευχόμουν όχι μόνο για μένα αλλά και για τον γιατρό και την βοηθό του .

Όταν τέλειωσε προσπάθησε να με πείσει για χάπια αναλγητικά αλλά δεν δέχτηκα, είπα θα κάνω τα δικά μού λες και το γνώριζα. Περνούσαν οι ώρες και πόνος ουδείς.

Ενημέρωσα τον εξομολόγο μου και τον γιατρό ο οποίος το δέχθηκε και μάλιστα η βοηθός του είπε ότι παρατήρησε πόσο ομαλά πήγαν όλα!

Έχω δει διάστρεμμα στο πόδι να θεραπεύεται επί τόπου, έχω δει το ρέικι σε νοσοκομείο αρκετές φορές και να παίρνω ευχές από τους ανθρώπους και μια φορά μέσα σε θάλαμο νοσοκομείου είδα οκτώ χεριά να με χαιρετούν και μάτια να λάμπουν από χαρά . Ήταν πολύ συγκινητικό!

Χαίρομαι που τα μοιράζομαι όλα αυτά μαζί σας!
Με ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΣ με ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ και κάθε πλάσμα του ΘΕΟΥ! 

(Πολιτική Αναδημοσίευσης Άρθρων του Πανελληνίου Συλλόγου Ρέικι : H αναδημοσίευση κειμένων του Πανελληνίου Συλλόγου Ρέικι είναι ελεύθερη, αρκεί να αναφέρεται η

πηγή και να γίνεται η σχετική ενημέρωση.)