Κατάλαβα ότι ήταν ενα θείο δώρα που μου είχε δοθεί!!!! Αρχισα λοιπόν να μιλάω και να ενημερώνω και άλλους ανθρώπους.Εκεί που εστίσα την προσοχή μου ήταν να διαδώσω το Ρέικι σε εκείνους που δεν είχαν ιδέα.Κατά ενα θαυμαστό τρόπο αρκετοί ενδιαφέρθηκαν και άρχισαν να ψάχνουν και εκείνοι με τη σειρά τους.

Μια μέρα μου τηλεφώνησε μια γνωστή μου και μου είπε πως η θεία της είχε φυτέψει λαχανικά τα οποία φύτρωσαν μα ξεραίνονταν.Πήγαμε στο χωράφι.Η γυναίκα με κοίταξε ....Μπορείς να κάνεις κάτι σε παρακαλω; μου είπε.Δεν δίστασα ...Ναι της λέω.Έχω φέρει τρεις γεωπόνους και έναν παπά για ευχέλαιο (γελια).

Αρχισαν να δίνω Ρέικι και με τα δύο χέρια σχηματιζοντας το σύμβολο αφθονίας των φυτών.Την άλλη μέρα συνέχισα απο μακριά. Τρεις μέρες αργότερα η Χριστίνα με πήρε τηλέφωνο ότι ζωντάνεψαν όλα τα λαχανικά και η σοδειά σώθηκε.Τρώγαμε κολοκυθάκια ως το Νοέμβριο πέρυσι.Ενιωσα μεγάλη ευχαρίστηση μαζί με ευγνωμοσύνη.

Αγάπη σε όλους !

Ευχαριστώ

(Πολιτική Αναδημοσίευσης Άρθρων του Πανελληνίου Συλλόγου Ρέικι : H αναδημοσίευση κειμένων του Πανελληνίου Συλλόγου Ρέικι είναι ελεύθερη, αρκεί να αναφέρεται η πηγή και να γίνεται η σχετική ενημέρωση.)